En Oliver en ik waren er bij! Vriendin Astrid had kaarten die ze met ons wilde delen en dankzij haar zaten dus ook Oliver en ik gisteren in Ahoy. Bij de juryfinale van het 65ste Eurovisie Songfestival! Nadat het wegens Corona in 2020 was uitgesteld naar dit jaar, ging het nu, voorzien van veel veiligheidsmaatregelen, dan toch door.

’s Morgens eerst een coronatest op Marconiplein. Binnen een uur kwam de negatieve uitslag, waarmee we dus naar de Ahoy konden. En wow, dat was een feestje! Het was de juryfinale, dus we hebben precies de show gezien die een dag later werd uitgezonden. Ten eerste was het raar om na zo’n lange lock-down weer onder de mensen te zijn en twen tweede was het een fan-tas-tische show!

Zittend op je stoel mocht je mondkapje af, en dan was het best wennen dat vreemden zo dichtbij je zaten. Maar, toen de show eenmaal begon met al die waanzinnige lichteffecten etc was je dat al snel vergeten. De meeste optredens waren goed, maar mijn favorieten waren toch wel Malta vanwege de stoere zangeres en haar boodschap en Litouwen vanwege de leuke quirky choreografie en de coronaboodschap in het liedje.

Na een neptelling waarbij daadwerkelijk alle landen virtueel bezocht werden, zaten we snel weer in de metro en rond 01h30 waren we thuis. Goh, ik kon me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo laat thuis was!

Oh, een dag laten bij de live show zagen we dit andere hoogtepunt nog: