Door corona en gedoe op werk heb ik vorig jaar veel te veel gewerkt en veel te weinig mensen gezien. Zelfs met inachtneming van de coronaregels moet én kan dat veel beter en socialer. Dat zou alleen maar goed voor me zijn. Dus, als start heb ik aan Ernesto gevraagd of hij met me wilde gaan wandelen. In Bergen op Zoom. Dus, een soort Zoommeeting – maar dan buiten en in real life!

Gelukkig stemde Ernesto toe én gelukkig was het op woensdag 3 maart heel mooi weer! Met de trein waren we al snel in Bergen op Zoom. Tot mijn opluchting kende Ernesto de buurt een beetje, en liepen we (na een worstenbroodje bij de lokale bakker) al snel het centrum uit. Via afzichtelijke industrieterreinen bereikten we de rand van de stad en liepen we ineens over het mooie groene terrein van een GGZ-instelling. Compleet met kerk, allerhande kunst en lama’s.

Maar uiteindelijk kwamen we dan toch in het mooie bos, en bereikten we mijn doel, hetgeen waarom ik voor BoZ had gekozen: de Mozesbrug, Fort de Roovere en de Pompejus Uitkijktoren. Van deze drie is de brug het leukst: het is een brug ónder de waterspiegel van de gracht van het fort. Best een hele belevenis om te ervaren hoe je ineens in en tussen het water loopt. Een heuse aanrader!

Hier vandaan zijn we via natuur en lelijke buitenwijken weer teruggelopen naar het mooie centrum van Bergen op Zoom. Het wandelen zat het erop. Zo’n 17 kilometers, 22.000 stappen en één wrat.

Mooie natuur met veel vogels gezien, genoten van de wandeling in 16 zonnige graden, én fijn om een dag op stap te zijn in plaats van te werken. Dit moet ik gauw weer eens doen. Merci, Ernesto!!